Greece: New law on immigrant rights. Some scattered thoughts. Κάποιες σκέψεις επί του νομοσχεδίου "Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών..."

Κάποιες σκέψεις επί του νομοσχεδίου «Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα» και κάποιες απαντήσεις σε ακροδεξιές αντιδράσεις…

Θέματα που εγείρουν οι ακροδεξιοί όσον αφορά το σχέδιο νόμου:

Α. Εθνική Κυριαρχία – Τσαμουριά, τουτέστιν οι Αλβανοί θα πάνε μαζικά να εγκατασταθούν στην Πρέβεζα (!!!) και θα ψηφίζουν (τι άραγε;;) πράγμα που θα επιφέρει…απόσχιση της περιοχής και προσκολλήσεως της στην Αλβανία…

Β. Μουσουλμάνοι - Κοσσοβοποίηση της Ελλάδος, τουτέστιν πολλοί Αλβανοί. Παρόμοιο με το προηγούμενο σημείο…2 εκατομμύρια (!!!) νομιμοποιημένων και με δικαίωμα ψήφου Αλβανών θα δημιουργήσουν μειονοτικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Πέραν του αστείου των αριθμών (θυμίζουμε ότι η Αλβανία έχει συνολικό πληθυσμό 3 εκατομμύρια…), σημειώνουμε ότι στρατηγικός στόχος της Ελλάδος είναι η ένταξη όλων των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα οι Αλβανοί, με την ένταξή τους στην Ε.Ε. θα έχουν εκ των πραγμάτων το δικαίωμα να εγκαθίστανται, να εργάζονται αλλά και να ψηφίζουν όπου θέλουν ανά την Ε.Ε. Το δικαίωμα αυτό το έχουν ήδη αποκτήσει άλλωστε και οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι, οι οποίοι, αν και στην Ε.Ε., εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται από τους Έλληνες ως «ύποπτοι». Όσον αφορά τη συνωμοσιολογία περί εγκαταστάσεως «υπόπτων Αλβανών» σε «ευαίσθητες περιοχές», σημειώνουμε απλά ότι οι Βουλγαρία επίσης συνορεύει με την Ελλάδα και στο παρελθόν είχε βλέψεις σε περιοχές της Ελλάδος. Παρόλες όμως τις κινδυνολογίες των εθνικιστών (και παρόλες τις Μεγαλοϊδεάτικες βλέψεις των αντίστοιχων Βουλγάρων εθνικιστών) δε σημειώθηκε οποιαδήποτε κίνηση από μέρους των Βουλγάρων που διαμένουν στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια δεν πήγαν χιλιάδες ή…εκατομμύρια Βούλγαροι να εγκατασταθούν στην Ελληνική Θράκη για να δημιουργηθεί στη συνέχεια μειονοτικό ζήτημα και να διεκδικήσουν απόσχιση και ένωση με τη Βουλγαρία!!! Και εν τέλει ακόμα και αν δεχόμασταν ένα τέτοιο σενάριο επιστημονικής φαντασίας ας συνυπολογίσουμε εν τέλει και το απλούστατο ότι ένα τέτοιο ιμπεριαλιστικό σχέδιο, δεν προϋποθέτει ούτε τη χορήγηση ελληνικής υπηκοότητας ή ιθαγένειας, ούτε τη χορήγηση δικαιώματος ψήφου!!!

Γ. Απώλεια «Εθνικής Καθαρότητος»!!!

Αν και είναι μάλλον γελοίο να συζητάμε ακόμα περί αιματολογικής καθαρότητος ενός λαού – λες και συζητάμε για τα Πεκινουά της Βασίλισσας Βικτωρίας – σημειώνουμε απλά για την Ελλάδα: στο παρελθόν έχουν ενσωματωθεί πολλοί πληθυσμοί «αλλογενείς» και αλλόγλωσσοι στον «εθνικό κορμό». Θυμίζουμε ότι κατά την αρχαιότητα στις μεγαλύτερες, τουλάχιστον, πόλεις κράτη, οι «βάρβαροι» δηλαδή, αποτελούσαν πληθυσμό αριθμητικά ανώτερο από τους πολίτες, δηλαδή τους Έλληνες. Αποτέλεσμα αυτού ήταν αναρίθμητες «επιμείξεις»: απλό παράδειγμα; Ο «εθνικιστής» της εποχής Δημοσθένης ήταν…κατά το ήμισυ Έλληνας, αφού η μητέρα του ήταν Θρακικής καταγωγής. Στη συνέχεια, στην πολυπολιτισμική ελληνιστική εποχή, όπου όλοι μάθαιναν ελληνικά (αφού είχαν γίνει τα αγγλικά της εποχής) οι κινήσεις πληθυσμών ήταν φαινόμενο συχνότατο – κατά κύριο λόγο με τις κινήσεις στρατιωτών, μισθοφόρων και μη – και οι μικτοί γάμοι ήταν πολύ συχνοί. Αντίστοιχα φαινόμενα σημειώθηκαν και στην ρωμαϊκή περίοδο, όπου, επιπρώσθετα, πολλοοί Έλληνες έκαναν το παν να αποκτήσουν ρωμαϊκή υπηκοότητα (!!), δηλαδή τον τίτλο του Ρωμαίου πολίτη. Στη Βυζαντινή περίοδο εγκαθίστανται στον Ελλαδικό χώρο Σλάβοι (από τη Μακεδονία ως και την Πελοπόννησο). Για παράδειγμα ο πληθυσμός των χωριών του Ταϋγέτου ήταν σλαβικός και μάλιστα στην Φραγκική περίοδο κατέκτησαν και την Καλαμάτα! Λίγο αργότερα εγκαθίστανται στον Ελλαδικό χώρο και Αλβανοί (Αρβανίτες), π.χ. στην Εύβοια, πολλά νησιά, την Αττική (ρωτήστε κάποιον Αλβανό τι σημαίνει Πλάκα…). Αυτοί θα διατηρήσουν έντονα τη «γλωσσική τους ιδιαιτερότητα» (μιλάνε Αρβανίτικα) μέχρι τον 20ο αιώνα. Στη δε Επανάσταση του 1821 οι Αρβανίτες συμμετέχουν ενθουσιωδώς…μιλώντας πάντα Αρβανίτικα, και έδωσαν πολλούς από τους μεγαλύτερους ήρωες του αγώνα. Χαρακτηριστικό ήταν το παράδειγμα του Μιαούλη…

Όλα αυτά τα αναφέρουμε εν τάχει απλά για να καταδείξουμε το αυτονόητο: η έννοια της «εθνικής καθαρότητας» είναι επιεικώς γελοία (για οποιοδήποτε σύγχρονο κράτος). Το δε «εθνικό αίσθημα», δηλαδή η ιδέα ότι ένα άτομο ανήκει σε κάποιο εθνικό σώμα, είναι καθαρά προσωπικό ζήτημα και δεν κληρονομείται ούτε κληροδοτείται, αλλά ούτε και έχει σχέση με το χρώμα του δέρματος, των ματιών ή των μαλλιών … Όσον αφορά σε το δικαίωμα το πολίτη, δηλαδή το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, σε οποιαδήποτε δημοκρατία θα έπρεπε να δίδεται αυτομάτως σε οποιονδήποτε μόνιμο κάτοικο.

Άλλωστε, και για να ανατρέξουμε, όπως τόσο αγαπούν να κάνουν οι εθνικιστές, στην Αρχαία Ελλάδα, θα διαπιστώσουμε το αυτονόητο: αν ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός δημιούργησε θαύματα σε όλους τους τομείς, το έκανε διότι ήταν ανοικτός και όχι κλειστός και φοβικός: ανοικτός στη ροή ιδεών και τέχνης, ανοικτός και στη ροή ανθρώπων. Και τις μεν ιδέες τις αφομοίωνε και τις ενσωμάτωνε επεξεργάζοντας και συνδυάζοντας, τους δε ανθρώπους δεν τους καταδίκαζε λόγο καταγωγής, αλλά αγκάλιαζε και προωθούσε αυτούς που είχαν κάτι να προσφέρουν.

Κατά τρόπο αντίστοιχο θα έπρεπε και σήμερα να δειχτεί πιο ανοικτός, και να εγκαταλείψει τα φοβικά σύνδρομα και τους κομπλεξισμούς που δεν αφήνουν τον άριστο μαθητή να σηκώσει τη σημαία διότι…είναι Αλβανός. Στο κάτω-κάτω, ο άνθρωπος αυτός, ο οποίος ενδεχομένως μέχρι εκείνη τη στιγμή να ένοιωθε Έλληνας, με την απόρριψή του από τους «Έλληνες», στιγματίστηκε ως κάτι διαφορετικό, υποχρεώνοντάς τον να νοιώσει, όντως, «μη Έλληνας».

Που μας φέρνει άλλωστε και στον ορισμό του «Έλληνας»…Τι είναι Έλληνας; Είδαμε ήδη ότι «αιματολογικά καθαρός» Έλληνας είναι σχήμα οξύμωρο. Άρα τι μένει; Είναι Έλληνας ο Χριστιανός Ορθόδοξος; Η αποδοχή αυτή αυτομάτως αποκλείει τους Έλληνες Καθολικούς, τους Έλληνες Μουσουλμάνους, τους Έλληνες Αθέους, ενώ, λαμβανόμενο ως μοναδικό κριτήριο θα περιέκλειε έναν τεράστιο πληθυσμό που μόνο Έλληνας δεν νιώθει.

Είναι λοιπόν Έλληνας όποιος μιλάει ελληνικά; Μα, ένας τέτοιος ορισμός θα απέκλειε όσους απογόνους Ελλήνων μεταναστών νιώθουν Έλληνες, αλλά δεν μιλάνε ελληνικά ή μιλάνε ελλιπώς…Αν δε στον ορισμό προστεθεί και ο γραπτός λόγος τότε ο ορισμός θα πρέπει να είναι εξαιρετικά ελαστικός, αλλιώς πολύ φοβούμαι ότι θα πρέπει να αποκλειστεί η μεγάλη πλειοψηφία των εθνικιστών, οι οποίοι φωνάζοντας και κοπτόμενοι για την καθαρότητα του έθνους, χρησιμοποιούν μία γλώσσα η οποία βρίθει σολοικισμών και βαρβαρισμών…

Ακόμα και ο συνδυασμός των δύο παραπάνω χαρακτηριστικών, τουτέστιν Έλληνας είναι όποιος είναι ελληνόγλωσσος και Χριστιανός Ορθόδοξος, όπως κατά καιρούς έχει προταθεί από δεξιούς ως ακροδεξιούς κύκλους, σημειώνουμε απλώς τις αντιρρήσεις επί των μερών της εξίσωσης.

Αν δε στον ορισμό προσθέσουμε και τα περίφημα «ήθη και έθιμα» θα πρέπει να σημειωθεί ότι άλλα τα ήθη και έθιμα π.χ. στην Κρήτη, άλλα στη Μακεδονία και προφανώς άλλα στην Αθήνα…Ποια από αυτά τα πολλά και ποικίλα «ήθη και έθιμα» θα έπρεπε να πάρουμε ως σημείο αναφοράς ως προς την ελληνικότητα ή μη κάθε ανθρώπου;

Δ. Δικαίωμα του Πολίτη να έχουν μόνο όσοι έχουν και της υποχρεώσεις του πολίτη: Από τα ποία αστεία επιχειρήματα που εγείρονται από τους οπαδούς του ΛΑΟΣ και συναφών χώρων! Κανείς από όσους επιθυμούν να πολιτογραφηθούν Έλληνες δεν απαιτεί να ξεφύγει από τις υποχρεώσεις που έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες. Αντίθετα θα έπρεπε να σημειωθεί ότι όλοι όσοι – λόγω της «παράνομης» παραμονής τους στην Ελλάδα αναγκάζονται να δουλεύουν παράνομα, θα προτιμούσαν να πληρώνουν φόρους αλλά και ΙΚΑ κλπ και να δουλεύουν κανονικά ασφαλισμένοι και πληρώνοντας για τη μελλοντική σύνταξή τους. Κάτι που, από την πλευρά του ελληνικού κράτους θα απέφερε ουκ ολίγα φορολογικά έσοδα…Ενδεχόμενα βέβαια, πολλοί που ωρύονται κατά της παροχής ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες με το επιχείρημα αυτό να είναι οι ίδιοι που φοροδιαφεύγουν, αλλά και εκμεταλλεύονται τους «παράνομους» μετανάστες επιβάλλοντας φρικτές συνθήκες εργασίας και πληρώνοντάς τους εξευτιλιστικά ημερομίσθια…Πάντα με τη φοβέρα του χωροφύλακα και της απέλασης αν κάποιος τολμήσει να αντιδράσει!

Ε. Οι «ξένοι» είναι εγκληματίες! (Δεν είμαι εγώ ρατσιστής…αυτός είναι μαύρος!!).
Πέρα από το ότι οποιαδήποτε τέτοια γενίκευση είναι βλακώδης (π.χ. οι Γάλλοι βρωμάνε, οι Γερμανοί είναι πειθαρχημένοι, οι Αμερικάνοι είναι…πλούσιοι, οι Αλβανοί είναι εγκληματίες), στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι διπλά βλακώδης καθώς ο όρος «ξένοι» υπερκαλύπτει πολλές και ποικίλες εθνικές ομάδες: ποιοι «ξένοι» είναι εγκληματίες; Οι Αλβανοί; Οι Βούλγαροι; Οι Κούρδοι; Οι Πακιστανοί; Ή μήπως οι Αμερικάνοι; Οι Εγγλέζοι; Οι Γερμανοί; Οι Γάλλοι (που βρωμάνε κιόλας); Ή μήπως με το που πατάει κάποιος μη Έλλην το πόδι του στην Ελλάδα αυτομάτως γίνεται εγκληματίας; Και αν χρησιμοποιήσουμε τον ίδιο ορισμό σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, τι γίνεται; Γίνεται και ο Έλληνας εγκληματίας μόλις εγκαταλείψει τα πάτρια εδάφη;

Η αλήθεια είναι ότι στους καιρούς της μεγάλης ελληνικής μετανευστικότητας ο ίδιος ο όρος Έλληνας είχε γίνει συνώνυμο του εγκληματία (κάτι σαν το «Αλβανός» στην νεοελληνική πραγματικότητα), ακριβώς διότι και οι Έλληνες, όπως και κάθε απελπισμένος, ήταν έτοιμος ακόμα και να εγκληματήσει προκειμένου να επιβιώσει. (δες σχετικά: http://www.iospress.gr/ios2006/ios20060430.htm) Σε σημείο που εστιατόρια στην Ευρώπη είχαν φτάσει να αναρτούν πινακίδες: «Απαγορεύονται τα σκυλιά και οι Έλληνες»!!

Άλλωστε, αν δούμε τα στατιστικά, τα περισσότερα εγκλήματα στην Ελλάδα, αντίθετα από την πλαστή μιντιακή εικόνα, γίνονται από Έλληνες!

Μήπως λοιπόν είναι καλύτερο να εγκαταλείψουμε τον ανόητο και ρατσιστικό ορισμό και να αναλογιστούμε μήπως είναι οι δικές μας πράξεις και παραλήψεις που είναι εγκληματικές; Μήπως το Ελληνικό Κράτος είναι αυτό που εγκληματεί εξωθώντας ανθρώπους να ζουν σε κατάσταση παρανομίας, ονοματίζοντάς τους «λαθραίους» και αφήνοντάς τους βορά σε κάθε εγκληματία νεοέλληνα που ψάχνει «φτηνό εργατικό δυναμικό»;

Μήπως εν τέλει θα έπρεπε να διεκδικούμε το δικαίωμα του πολίτη για κάθε κάτοικο της χώρας μας (αλλά και κάθε χώρας), χωρίς προκαταλήψεις και προαπαιτούμενα οποιουδήποτε τύπου.

Όσο για τα ζητήματα που εγείρει το νομοσχέδιο απλά καλύπτει μερικώς απαράδεκτα κενά στην ελληνική νομοθεσία, όπως άνθρωποι που γεννιούνται, μεγαλώνουν και δε γνωρίζουν άλλη πατρίδα από την Ελλάδα να μην θεωρούνται Έλληνες ή άνθρωποι που έχουν ζήσει επί δεκαετίες στην Ελλάδα να μην διαθέτουν το ελάχιστο δικαίωμα να εκλέγουν, έστω και σε τοπικό επίπεδο!

Το νομοσχέδιο (και ο συνεπαγόμενος νόμος) όμως πρέπει να θεωρείται ως ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Όχι όμως και το τέλος του δρόμου!

Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο. (ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1948)