Thursday, March 12, 2009
Tuesday, March 10, 2009
Monday, March 09, 2009
Φουλάρετε τα αυτοκίνητα σας με... λάδι τηγανίσματος! [TVXS-09.03.2009]+Σχόλιο
Πηγή TVXS: http://www.tvxs.gr/v6042
Κλείσιμο
Με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και κυρίως της τσέπης τους, εν μέσω οικονομικής κρίσης, οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων σε Η.Π.Α. και Βρετανία έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν ευρέως το μαγειρικό λάδι ως... καύσιμο για τους κινητήρες ντίζελ.
Σε ολόκληρη τη βρετανική επαρχία έχουν «ξεφυτρώσει» μικρά εργοστάσια που παράγουν καύσιμα για ντιζελοκινητήρες από χρησιμοποιημένο μαγειρικό λάδι. Οι εναλλακτικοί επιχειρηματίες που λειτουργούν τα εργοστάσια αυτά έχουν ξεκινήσει μία παράξενη αλλά αρκετά κερδοφόρα διαδικασία: παραλαμβάνουν μαγειρικό λάδι που τους προσφέρεται σχεδόν... δωρεάν από τα εστιατόρια της περιοχής και το διυλίζουν σε βιοκαύσιμο συμβατό με κινητήρες ντίζελ αυτοκινήτων, κάθε μάρκας.
Η πρωτοποριακή αυτή πρακτική προσελκύει όλο και περισσότερους πελάτες, καθώς αντιλαμβάνονται το νέο βιοκαύσιμο ως μία λύση που προστατεύει τόσο το περιβάλλον, όσο και την τσέπη τους! Το μαγειρικό λάδι αφενός κοστίζει πολύ λιγότερο από τα συμβατικά καύσιμα και δεν υπόκειται στις απροσδόκητες και συχνά αισχροκερδείς διακυμάνσεις των τιμών του πετρελαίου. Αφετέρου είναι πολύ πιο φιλικό προς το περιβάλλον, καθώς παράγει πολύ λιγότερα αιωρούμενα σωματίδια και καθόλου διοξείδιο του άνθρακα!
Το βιοκαύσιμο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αρκετά αυτοκίνητα με πετρελαιοκινητήρες, ακόμα και χωρίς μετατροπή. Παρ’ όλα αυτά, θεωρείται ασφαλέστερο να πραγματοποιηθεί έστω και μία στοιχειώδης μετατροπή του αυτοκινήτου, γι’ αυτό και είναι όλο και πιο συχνές οι παραγγελίες για «κιτ μετατροπής», τα οποία βελτιστοποιούν την απόδοση των εν λόγω κινητήρων.
Παράλληλα, εντείνονται οι επιστημονικές έρευνες για την κατασκευή συστημάτων που θα παράγουν βιοκαύσιμα υψηλότερης απόδοσης. Η Ελλάδα έχει να επιδείξει σημαντική συμβολή στην πορεία αυτών των ερευνών: μόλις πέρσι τρεις φοιτητές του Πολυτεχνείου της Κρήτης δημιούργησαν μία αυτόνομη μονάδα παραγωγής βιοντίζελ, που ονομάσθηκε «Δαίδαλος» και βραβεύθηκε σε διαγωνισμό της UNESCO. Η εν λόγω μονάδα λειτουργεί με την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας και παράγει περίπου 19 λίτρα βιοντίζελ από μόλις 20 λίτρα μαγειρικού λαδιού!
...........................................................................
ΣΧΟΛΙΟ
Στη Γαλλία, οπού παρομοίως έχουν στηθεί "βενζινάδικα" που πουλάνε καθαρισμένο λάδι τηγανίσματος ή/και φυτικό λάδι κατευθείαν από το παραγωγό, η χρήση τους είναι ακρως παράνομη. Και αυτό γιατί, σε αντίθεση με τα παράγωγα πετρελαίου, για τα λάδια δεν πληρώνονται φόροι. Θυμίζω ότι στην τελική τιμή της βενζίνης το μεγαλύτερο μέρος (70-90 % κατά περίπτωση) είναι οι φόροι.
Κατά συνέπεια αν συλληφθείς με τέτοια λάδια στο ντεπόζιτο (πραγματοποιούνται έλεγχοι) τρως τσουχτερότατο πρόστιμο.
Όσο για την πληροφορία ότι η χρήση αυτών των λαδιών παράγει "καθόλου διοξείδιο του άνθρακα", αυτή είναι ανακριβέστατη, καθώς η χρήση τους ως καύσημο παράγει βεβαίως διοξείδιο του άνθρακα. Αντίθετα όμως δεν υπάρχει το στάδιο της (πετρελαϊκής) διύλησης, οπότε σε όλη την διαδικάσία παραγωγής-τελικής χρήσης του καυσίμου το σύνολο στου παραγωμένου διοξειδίου του άνθρακα είναι μικρότερο.
Όσο για τα βιο-καύσιμα εν γένει έχουν πολλάκις επισημανθεί από τους ειδικούς τα εξής προβλήματα:
α. Για την ενδεχώμενη αντικατάσταση των πετρελαϊκών καυσίμων από βιοκαύσιμα απαιτούνται τεράστιες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης. Αυτό όμως σημαίνει ή ότι πρέπει να αφαιρέσουμε γη από της παραγωγή τροφίμων, ή ότι πρέπει να καταστρέψουμε δασικές εκτάσεις, κάτι που έχει ήδη αρχίσει να γίνεται (και για χάρη των βιοκαυσίμων) στο δάσος του Αμαζονίου.
β. Τα βιοκαύσιμα είναι ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Αυτό όμως σε καμμία περίπτωση σε σημαίνει ότι είναι πηγή ενέργειας που δε μολύνει (καθαρή ενέργεια), σε αντίθεση με την ηλιακή, αιολική κλπ οι οποίες (προς το παρόν) μολύνουν μόνο κατά το στάδιο της κατασκευής του ενεργειακού συλλέκτη. Για αυτό απαιτείται μεγάλη προσοχή ώστε η χρήση τους να μην αποτελέσει ηθικό άλλοθι για να συνεχίσουμε να σπαταλούμε ενέργεια και να μολύνουμε το περιβάλλον.
γ. Τα βιοκαύσιμα τείνουν να γίνουν μία εύκολη λύση στο γεωπολιτικό τμήμα του ενεργειακού προβλήματος. Είναι δηλαδή ένας απλός τρόπος για την ενεργειακή απεξάρτηση του βιομηχανικού κόσμου από τις χώρες που παράγουν πετρέλαιο και αέριο, με πολύ χαμηλό κόστος όσον αφορά την τεχνολογική επένδυση. Ωστόσο αυτό ακριβώς το χαμηλό τεχνολογικό κόστος μπορεί να κοστίσει ακριβά μακροπρόθεσμα, αφού κάνει λιγότερο επιτακτική την ανάγκη για επένδυση στην τεχνολογία των πραγματικά καθαρών πηγών ενέργειας.
Κλείσιμο
Με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και κυρίως της τσέπης τους, εν μέσω οικονομικής κρίσης, οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων σε Η.Π.Α. και Βρετανία έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν ευρέως το μαγειρικό λάδι ως... καύσιμο για τους κινητήρες ντίζελ.
Σε ολόκληρη τη βρετανική επαρχία έχουν «ξεφυτρώσει» μικρά εργοστάσια που παράγουν καύσιμα για ντιζελοκινητήρες από χρησιμοποιημένο μαγειρικό λάδι. Οι εναλλακτικοί επιχειρηματίες που λειτουργούν τα εργοστάσια αυτά έχουν ξεκινήσει μία παράξενη αλλά αρκετά κερδοφόρα διαδικασία: παραλαμβάνουν μαγειρικό λάδι που τους προσφέρεται σχεδόν... δωρεάν από τα εστιατόρια της περιοχής και το διυλίζουν σε βιοκαύσιμο συμβατό με κινητήρες ντίζελ αυτοκινήτων, κάθε μάρκας.
Η πρωτοποριακή αυτή πρακτική προσελκύει όλο και περισσότερους πελάτες, καθώς αντιλαμβάνονται το νέο βιοκαύσιμο ως μία λύση που προστατεύει τόσο το περιβάλλον, όσο και την τσέπη τους! Το μαγειρικό λάδι αφενός κοστίζει πολύ λιγότερο από τα συμβατικά καύσιμα και δεν υπόκειται στις απροσδόκητες και συχνά αισχροκερδείς διακυμάνσεις των τιμών του πετρελαίου. Αφετέρου είναι πολύ πιο φιλικό προς το περιβάλλον, καθώς παράγει πολύ λιγότερα αιωρούμενα σωματίδια και καθόλου διοξείδιο του άνθρακα!
Το βιοκαύσιμο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αρκετά αυτοκίνητα με πετρελαιοκινητήρες, ακόμα και χωρίς μετατροπή. Παρ’ όλα αυτά, θεωρείται ασφαλέστερο να πραγματοποιηθεί έστω και μία στοιχειώδης μετατροπή του αυτοκινήτου, γι’ αυτό και είναι όλο και πιο συχνές οι παραγγελίες για «κιτ μετατροπής», τα οποία βελτιστοποιούν την απόδοση των εν λόγω κινητήρων.
Παράλληλα, εντείνονται οι επιστημονικές έρευνες για την κατασκευή συστημάτων που θα παράγουν βιοκαύσιμα υψηλότερης απόδοσης. Η Ελλάδα έχει να επιδείξει σημαντική συμβολή στην πορεία αυτών των ερευνών: μόλις πέρσι τρεις φοιτητές του Πολυτεχνείου της Κρήτης δημιούργησαν μία αυτόνομη μονάδα παραγωγής βιοντίζελ, που ονομάσθηκε «Δαίδαλος» και βραβεύθηκε σε διαγωνισμό της UNESCO. Η εν λόγω μονάδα λειτουργεί με την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας και παράγει περίπου 19 λίτρα βιοντίζελ από μόλις 20 λίτρα μαγειρικού λαδιού!
...........................................................................
ΣΧΟΛΙΟ
Στη Γαλλία, οπού παρομοίως έχουν στηθεί "βενζινάδικα" που πουλάνε καθαρισμένο λάδι τηγανίσματος ή/και φυτικό λάδι κατευθείαν από το παραγωγό, η χρήση τους είναι ακρως παράνομη. Και αυτό γιατί, σε αντίθεση με τα παράγωγα πετρελαίου, για τα λάδια δεν πληρώνονται φόροι. Θυμίζω ότι στην τελική τιμή της βενζίνης το μεγαλύτερο μέρος (70-90 % κατά περίπτωση) είναι οι φόροι.
Κατά συνέπεια αν συλληφθείς με τέτοια λάδια στο ντεπόζιτο (πραγματοποιούνται έλεγχοι) τρως τσουχτερότατο πρόστιμο.
Όσο για την πληροφορία ότι η χρήση αυτών των λαδιών παράγει "καθόλου διοξείδιο του άνθρακα", αυτή είναι ανακριβέστατη, καθώς η χρήση τους ως καύσημο παράγει βεβαίως διοξείδιο του άνθρακα. Αντίθετα όμως δεν υπάρχει το στάδιο της (πετρελαϊκής) διύλησης, οπότε σε όλη την διαδικάσία παραγωγής-τελικής χρήσης του καυσίμου το σύνολο στου παραγωμένου διοξειδίου του άνθρακα είναι μικρότερο.
Όσο για τα βιο-καύσιμα εν γένει έχουν πολλάκις επισημανθεί από τους ειδικούς τα εξής προβλήματα:
α. Για την ενδεχώμενη αντικατάσταση των πετρελαϊκών καυσίμων από βιοκαύσιμα απαιτούνται τεράστιες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης. Αυτό όμως σημαίνει ή ότι πρέπει να αφαιρέσουμε γη από της παραγωγή τροφίμων, ή ότι πρέπει να καταστρέψουμε δασικές εκτάσεις, κάτι που έχει ήδη αρχίσει να γίνεται (και για χάρη των βιοκαυσίμων) στο δάσος του Αμαζονίου.
β. Τα βιοκαύσιμα είναι ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Αυτό όμως σε καμμία περίπτωση σε σημαίνει ότι είναι πηγή ενέργειας που δε μολύνει (καθαρή ενέργεια), σε αντίθεση με την ηλιακή, αιολική κλπ οι οποίες (προς το παρόν) μολύνουν μόνο κατά το στάδιο της κατασκευής του ενεργειακού συλλέκτη. Για αυτό απαιτείται μεγάλη προσοχή ώστε η χρήση τους να μην αποτελέσει ηθικό άλλοθι για να συνεχίσουμε να σπαταλούμε ενέργεια και να μολύνουμε το περιβάλλον.
γ. Τα βιοκαύσιμα τείνουν να γίνουν μία εύκολη λύση στο γεωπολιτικό τμήμα του ενεργειακού προβλήματος. Είναι δηλαδή ένας απλός τρόπος για την ενεργειακή απεξάρτηση του βιομηχανικού κόσμου από τις χώρες που παράγουν πετρέλαιο και αέριο, με πολύ χαμηλό κόστος όσον αφορά την τεχνολογική επένδυση. Ωστόσο αυτό ακριβώς το χαμηλό τεχνολογικό κόστος μπορεί να κοστίσει ακριβά μακροπρόθεσμα, αφού κάνει λιγότερο επιτακτική την ανάγκη για επένδυση στην τεχνολογία των πραγματικά καθαρών πηγών ενέργειας.
Sunday, March 08, 2009
Μουσικοί χτυπούν gay ακτιβιστές στη Λυρική [από TVXS (09.03.2009)] + σχόλιο
Υπό αμφισβήτηση τέθηκε η ελεύθερη έκφραση το βράδυ του Σαββάτου και μάλιστα σε έναν κατ’ εξοχήν χώρο έκφρασης και τέχνης όπως η Εθνική Λυρική Σκηνή. Αφορμή για την ένταση υπήρξε η όπερα «Ρούσαλκα» του Αντονίν Ντβόρζακ που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και ένα φιλί επί σκηνής μεταξύ δύο ανδρών.
Η ένταση ξεκίνησε από τις πρόβες της παράστασης όταν μέλη της ορχήστρας αντέδρασαν στην επίμαχη σκηνή και απαίτησαν να αφαιρεθεί από την παράσταση. Στην πρεμιέρα του έργου μάλιστα μοιράστηκε κείμενο που χαρακτήριζε έκφυλο και ομοφυλοφιλικό το έργο, ενώ μερίδα του κοινού γιουχάρισε τους Γάλλους συντελεστές.
Στη δεύτερη παράσταση, το βράδυ του Σαββάτου, σημειώθηκαν επεισόδια μέσα στη Λυρική Σκηνή όταν μέλη της Ομοφυλοφιλικής και Λεσβιακής Κοινότητας απαίτησαν να διαβάσουν κείμενο διαμαρτυρίας για την πρωτοφανή λογοκρισία του έργου.
Άνδρες της ασφάλειας, διάφοροι τεχνικοί του θεάτρου αλλά δυστυχώς και μουσικοί -μέλη της ορχήστρας επιτέθηκαν στα μέλη της ΟΛΚΕ και σε δημοσιογράφους, μη επιτρέποντας την ανάγνωση του κειμένου πριν την έναρξη της παράστασης.
Η κάμερα του TVXS κατέγραψε τα επεισόδια στο χώρο της Λυρικής Σκηνής και την απαράδεκτη συμπεριφορά ανθρώπων που θεωρητικά υπηρετούν την τέχνη και την πνευματική ελευθερία.
Μιλούν στο TV Χωρίς Σύνορα η γαλλίδα σκηνοθέτιδα της παράστασης Μαριόν Βάσσερμαν και ο Λύο Καλοβυρνάς, διευθυντής του περιοδικού 10%, το οποίο από κοινού με την ΟΚΚΕ διοργάνωσε την παράσταση διαμαρτυρίας στη Λυρική Σκηνή. Η Ευαγγελία Βλάμη, μέλος της ΟΛΚΕ διαβάζει στην κάμερα το κείμενο που δεν κατέστη δυνατό να αναγνωσθεί μέσα στο θέατρο.
Η παράσταση
Η Ρούσαλκα ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και αποτελεί συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με την Όπερα της Νίκαιας. Όπως εξήγησε σε συνέντευξή της στην Ελευθεροτυπία η σκηνοθέτιδα, έμπνευσή της για τον ρόλο του πρίγκηπα υπήρξε ο Λουδοβίκος Β' της Βαυαρίας: «Υπήρξε ονειροπόλος, ρομαντικός και, τελικά, δυστυχής σε αυτή τη θέση απόλυτης πολιτικής εξουσίας. Ο Λουδοβίκος βασανίστηκε πολύ από τη σύγκρουση της λογικής με το συναίσθημα, από το διχασμό ανάμεσα στην ομοφυλοφιλία και τις επιταγές του αξιώματός του».
Το επίμαχο φιλί δίνεται στην παράσταση μεταξύ του πρωταγωνιστή πρίγκηπα και ενός κυνηγού.
Το κείμενο των μουσικών
Σε όλους τους θεατές μοιράζεται κείμενο του Δ.Σ. της Ορχήστρας της Λυρικής Σκηνής υπό τον τίτλο «Λίγα λόγια για το έργο» όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται: «Όπως θα διαπιστώσετε κατά τη διάρκεια της παράστασης, η συγκεκριμένη σκηνοθετική απόδοση εκτός του ότι αλλοιώνει το libretto προσδίδει στον κεντρκό ήρωα του έργου ομοφυλοφιλικές τάσεις με ακραίες σκηνές, κάτι για το οποίο διαμαρτυρηθήκαμε εγγράφως στη Διοίκηση της ΕΛΣ».
............................................................................
Σχόλιο.
Το μέγεθος της καλλιτεχνικής σημασίας της εν λόγο παράστασης δεν μπορώ να το κρίνω - καθότι δεν το έχω δεί.
Ουδόλως με ενδιαφέρει η πιστότητα στο λιμπρέττο - σενάριο του αρχικού δημιουργού. Άλλωστε η τέχνη είναι κατά βάσιν μία συνεχής μετεμψύχωση και μετενσάρκωση στοιχειωδών ερωτημάτων και αγωνιών, με τη μορφή να παραλλάσεται αποδίδοντας διαφορετικά τα ερωτήματα.
Αντιθέτως υψίστης σημασίας είναι η απόπειρα λογοκρισίας από εκείνους που υποτίθεται ότι υπηρετούν την τέχνη, και θέτει ερωτήματα για την έλλειψη του θάρρους και της παιδείας εκεί όπου θα ελπίζαμε να περισσεύει.
Άλλωστε η παρούσίαση επί σκηνής ομόφυλου έρωτα - φυσιολογική έκφραση μέρους της κοινωνίας μας - δεν θα έπρεπε πλέον να απαιτεί θάρρος, αλλά δυστυχώς φαίνεται ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας [ου, ου φωτία στη Λεσβία τη Σαπφώ, ου, ου που τη διδάσκουν και στα πανεπιστήμια οι έκφυλοι!]...
Μήπως, εν τέλη, η αντίδραση της πλειοψηφίας των θεατών έρχεται ως ανταπόκριση στο κάλεσμα των γνωστών "πνευματικών" ανθρώπων που είχαν δημοσιεύσει κείμενα καταδικάζοντας παρεμβάσεις σε θέατρα κατά την περίοδο των γεγονότων του Δεκέμβρη 2008; Λέω, μήπως; Μήπως δηλαδή έχουμε εδώ ένα δείγμα της μεταδεκεμβριανής αντίδρασης της τάξης των βολεμένων, που επιχειρέι να ξανακατακτήσει τα "κεκτημένα" τα οποία τέθησαν υπό αμφισβήτηση από το εν λόγο κίνημα...;
Μπράβο, λοιπόν, σε όσους έχουν το κουράγιο να αντιπαρατίθενται με το Ελλαδιστάν της μερσεντέ και της κυράτσας, που τολμούν να φτύνουν το νεοελληνικό κομπλεξοσυντυριτισμό και να ανοίγουν το διάλογο σε όσα κάποιοι φοβούνται ακόμα να ψελλίσουν.
Για την ιστορία, ιδέ παρακάτω μία άλλη περίπτωση οπερατικής λογοκρισίας, εκτός Ελλάδος αυτή τη φορά...
http://epi-theseis.blogspot.com/2006/09/fundamentalism.html
Η ένταση ξεκίνησε από τις πρόβες της παράστασης όταν μέλη της ορχήστρας αντέδρασαν στην επίμαχη σκηνή και απαίτησαν να αφαιρεθεί από την παράσταση. Στην πρεμιέρα του έργου μάλιστα μοιράστηκε κείμενο που χαρακτήριζε έκφυλο και ομοφυλοφιλικό το έργο, ενώ μερίδα του κοινού γιουχάρισε τους Γάλλους συντελεστές.
Στη δεύτερη παράσταση, το βράδυ του Σαββάτου, σημειώθηκαν επεισόδια μέσα στη Λυρική Σκηνή όταν μέλη της Ομοφυλοφιλικής και Λεσβιακής Κοινότητας απαίτησαν να διαβάσουν κείμενο διαμαρτυρίας για την πρωτοφανή λογοκρισία του έργου.
Άνδρες της ασφάλειας, διάφοροι τεχνικοί του θεάτρου αλλά δυστυχώς και μουσικοί -μέλη της ορχήστρας επιτέθηκαν στα μέλη της ΟΛΚΕ και σε δημοσιογράφους, μη επιτρέποντας την ανάγνωση του κειμένου πριν την έναρξη της παράστασης.
Η κάμερα του TVXS κατέγραψε τα επεισόδια στο χώρο της Λυρικής Σκηνής και την απαράδεκτη συμπεριφορά ανθρώπων που θεωρητικά υπηρετούν την τέχνη και την πνευματική ελευθερία.
Μιλούν στο TV Χωρίς Σύνορα η γαλλίδα σκηνοθέτιδα της παράστασης Μαριόν Βάσσερμαν και ο Λύο Καλοβυρνάς, διευθυντής του περιοδικού 10%, το οποίο από κοινού με την ΟΚΚΕ διοργάνωσε την παράσταση διαμαρτυρίας στη Λυρική Σκηνή. Η Ευαγγελία Βλάμη, μέλος της ΟΛΚΕ διαβάζει στην κάμερα το κείμενο που δεν κατέστη δυνατό να αναγνωσθεί μέσα στο θέατρο.
Η παράσταση
Η Ρούσαλκα ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και αποτελεί συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με την Όπερα της Νίκαιας. Όπως εξήγησε σε συνέντευξή της στην Ελευθεροτυπία η σκηνοθέτιδα, έμπνευσή της για τον ρόλο του πρίγκηπα υπήρξε ο Λουδοβίκος Β' της Βαυαρίας: «Υπήρξε ονειροπόλος, ρομαντικός και, τελικά, δυστυχής σε αυτή τη θέση απόλυτης πολιτικής εξουσίας. Ο Λουδοβίκος βασανίστηκε πολύ από τη σύγκρουση της λογικής με το συναίσθημα, από το διχασμό ανάμεσα στην ομοφυλοφιλία και τις επιταγές του αξιώματός του».
Το επίμαχο φιλί δίνεται στην παράσταση μεταξύ του πρωταγωνιστή πρίγκηπα και ενός κυνηγού.
Το κείμενο των μουσικών
Σε όλους τους θεατές μοιράζεται κείμενο του Δ.Σ. της Ορχήστρας της Λυρικής Σκηνής υπό τον τίτλο «Λίγα λόγια για το έργο» όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται: «Όπως θα διαπιστώσετε κατά τη διάρκεια της παράστασης, η συγκεκριμένη σκηνοθετική απόδοση εκτός του ότι αλλοιώνει το libretto προσδίδει στον κεντρκό ήρωα του έργου ομοφυλοφιλικές τάσεις με ακραίες σκηνές, κάτι για το οποίο διαμαρτυρηθήκαμε εγγράφως στη Διοίκηση της ΕΛΣ».
............................................................................
Σχόλιο.
Το μέγεθος της καλλιτεχνικής σημασίας της εν λόγο παράστασης δεν μπορώ να το κρίνω - καθότι δεν το έχω δεί.
Ουδόλως με ενδιαφέρει η πιστότητα στο λιμπρέττο - σενάριο του αρχικού δημιουργού. Άλλωστε η τέχνη είναι κατά βάσιν μία συνεχής μετεμψύχωση και μετενσάρκωση στοιχειωδών ερωτημάτων και αγωνιών, με τη μορφή να παραλλάσεται αποδίδοντας διαφορετικά τα ερωτήματα.
Αντιθέτως υψίστης σημασίας είναι η απόπειρα λογοκρισίας από εκείνους που υποτίθεται ότι υπηρετούν την τέχνη, και θέτει ερωτήματα για την έλλειψη του θάρρους και της παιδείας εκεί όπου θα ελπίζαμε να περισσεύει.
Άλλωστε η παρούσίαση επί σκηνής ομόφυλου έρωτα - φυσιολογική έκφραση μέρους της κοινωνίας μας - δεν θα έπρεπε πλέον να απαιτεί θάρρος, αλλά δυστυχώς φαίνεται ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας [ου, ου φωτία στη Λεσβία τη Σαπφώ, ου, ου που τη διδάσκουν και στα πανεπιστήμια οι έκφυλοι!]...
Μήπως, εν τέλη, η αντίδραση της πλειοψηφίας των θεατών έρχεται ως ανταπόκριση στο κάλεσμα των γνωστών "πνευματικών" ανθρώπων που είχαν δημοσιεύσει κείμενα καταδικάζοντας παρεμβάσεις σε θέατρα κατά την περίοδο των γεγονότων του Δεκέμβρη 2008; Λέω, μήπως; Μήπως δηλαδή έχουμε εδώ ένα δείγμα της μεταδεκεμβριανής αντίδρασης της τάξης των βολεμένων, που επιχειρέι να ξανακατακτήσει τα "κεκτημένα" τα οποία τέθησαν υπό αμφισβήτηση από το εν λόγο κίνημα...;
Μπράβο, λοιπόν, σε όσους έχουν το κουράγιο να αντιπαρατίθενται με το Ελλαδιστάν της μερσεντέ και της κυράτσας, που τολμούν να φτύνουν το νεοελληνικό κομπλεξοσυντυριτισμό και να ανοίγουν το διάλογο σε όσα κάποιοι φοβούνται ακόμα να ψελλίσουν.
Για την ιστορία, ιδέ παρακάτω μία άλλη περίπτωση οπερατικής λογοκρισίας, εκτός Ελλάδος αυτή τη φορά...
http://epi-theseis.blogspot.com/2006/09/fundamentalism.html
Subscribe to:
Posts (Atom)