Φουλάρετε τα αυτοκίνητα σας με... λάδι τηγανίσματος! [TVXS-09.03.2009]+Σχόλιο

Πηγή TVXS: http://www.tvxs.gr/v6042



Κλείσιμο

Με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και κυρίως της τσέπης τους, εν μέσω οικονομικής κρίσης, οι ιδιοκτήτες αυτοκινήτων σε Η.Π.Α. και Βρετανία έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν ευρέως το μαγειρικό λάδι ως... καύσιμο για τους κινητήρες ντίζελ.

Σε ολόκληρη τη βρετανική επαρχία έχουν «ξεφυτρώσει» μικρά εργοστάσια που παράγουν καύσιμα για ντιζελοκινητήρες από χρησιμοποιημένο μαγειρικό λάδι. Οι εναλλακτικοί επιχειρηματίες που λειτουργούν τα εργοστάσια αυτά έχουν ξεκινήσει μία παράξενη αλλά αρκετά κερδοφόρα διαδικασία: παραλαμβάνουν μαγειρικό λάδι που τους προσφέρεται σχεδόν... δωρεάν από τα εστιατόρια της περιοχής και το διυλίζουν σε βιοκαύσιμο συμβατό με κινητήρες ντίζελ αυτοκινήτων, κάθε μάρκας.

Η πρωτοποριακή αυτή πρακτική προσελκύει όλο και περισσότερους πελάτες, καθώς αντιλαμβάνονται το νέο βιοκαύσιμο ως μία λύση που προστατεύει τόσο το περιβάλλον, όσο και την τσέπη τους! Το μαγειρικό λάδι αφενός κοστίζει πολύ λιγότερο από τα συμβατικά καύσιμα και δεν υπόκειται στις απροσδόκητες και συχνά αισχροκερδείς διακυμάνσεις των τιμών του πετρελαίου. Αφετέρου είναι πολύ πιο φιλικό προς το περιβάλλον, καθώς παράγει πολύ λιγότερα αιωρούμενα σωματίδια και καθόλου διοξείδιο του άνθρακα!

Το βιοκαύσιμο αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αρκετά αυτοκίνητα με πετρελαιοκινητήρες, ακόμα και χωρίς μετατροπή. Παρ’ όλα αυτά, θεωρείται ασφαλέστερο να πραγματοποιηθεί έστω και μία στοιχειώδης μετατροπή του αυτοκινήτου, γι’ αυτό και είναι όλο και πιο συχνές οι παραγγελίες για «κιτ μετατροπής», τα οποία βελτιστοποιούν την απόδοση των εν λόγω κινητήρων.

Παράλληλα, εντείνονται οι επιστημονικές έρευνες για την κατασκευή συστημάτων που θα παράγουν βιοκαύσιμα υψηλότερης απόδοσης. Η Ελλάδα έχει να επιδείξει σημαντική συμβολή στην πορεία αυτών των ερευνών: μόλις πέρσι τρεις φοιτητές του Πολυτεχνείου της Κρήτης δημιούργησαν μία αυτόνομη μονάδα παραγωγής βιοντίζελ, που ονομάσθηκε «Δαίδαλος» και βραβεύθηκε σε διαγωνισμό της UNESCO. Η εν λόγω μονάδα λειτουργεί με την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας και παράγει περίπου 19 λίτρα βιοντίζελ από μόλις 20 λίτρα μαγειρικού λαδιού!

...........................................................................
ΣΧΟΛΙΟ
Στη Γαλλία, οπού παρομοίως έχουν στηθεί "βενζινάδικα" που πουλάνε καθαρισμένο λάδι τηγανίσματος ή/και φυτικό λάδι κατευθείαν από το παραγωγό, η χρήση τους είναι ακρως παράνομη. Και αυτό γιατί, σε αντίθεση με τα παράγωγα πετρελαίου, για τα λάδια δεν πληρώνονται φόροι. Θυμίζω ότι στην τελική τιμή της βενζίνης το μεγαλύτερο μέρος (70-90 % κατά περίπτωση) είναι οι φόροι.

Κατά συνέπεια αν συλληφθείς με τέτοια λάδια στο ντεπόζιτο (πραγματοποιούνται έλεγχοι) τρως τσουχτερότατο πρόστιμο.

Όσο για την πληροφορία ότι η χρήση αυτών των λαδιών παράγει "καθόλου διοξείδιο του άνθρακα", αυτή είναι ανακριβέστατη, καθώς η χρήση τους ως καύσημο παράγει βεβαίως διοξείδιο του άνθρακα. Αντίθετα όμως δεν υπάρχει το στάδιο της (πετρελαϊκής) διύλησης, οπότε σε όλη την διαδικάσία παραγωγής-τελικής χρήσης του καυσίμου το σύνολο στου παραγωμένου διοξειδίου του άνθρακα είναι μικρότερο.

Όσο για τα βιο-καύσιμα εν γένει έχουν πολλάκις επισημανθεί από τους ειδικούς τα εξής προβλήματα:

α. Για την ενδεχώμενη αντικατάσταση των πετρελαϊκών καυσίμων από βιοκαύσιμα απαιτούνται τεράστιες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης. Αυτό όμως σημαίνει ή ότι πρέπει να αφαιρέσουμε γη από της παραγωγή τροφίμων, ή ότι πρέπει να καταστρέψουμε δασικές εκτάσεις, κάτι που έχει ήδη αρχίσει να γίνεται (και για χάρη των βιοκαυσίμων) στο δάσος του Αμαζονίου.

β. Τα βιοκαύσιμα είναι ανανεώσιμη πηγή ενέργειας. Αυτό όμως σε καμμία περίπτωση σε σημαίνει ότι είναι πηγή ενέργειας που δε μολύνει (καθαρή ενέργεια), σε αντίθεση με την ηλιακή, αιολική κλπ οι οποίες (προς το παρόν) μολύνουν μόνο κατά το στάδιο της κατασκευής του ενεργειακού συλλέκτη. Για αυτό απαιτείται μεγάλη προσοχή ώστε η χρήση τους να μην αποτελέσει ηθικό άλλοθι για να συνεχίσουμε να σπαταλούμε ενέργεια και να μολύνουμε το περιβάλλον.

γ. Τα βιοκαύσιμα τείνουν να γίνουν μία εύκολη λύση στο γεωπολιτικό τμήμα του ενεργειακού προβλήματος. Είναι δηλαδή ένας απλός τρόπος για την ενεργειακή απεξάρτηση του βιομηχανικού κόσμου από τις χώρες που παράγουν πετρέλαιο και αέριο, με πολύ χαμηλό κόστος όσον αφορά την τεχνολογική επένδυση. Ωστόσο αυτό ακριβώς το χαμηλό τεχνολογικό κόστος μπορεί να κοστίσει ακριβά μακροπρόθεσμα, αφού κάνει λιγότερο επιτακτική την ανάγκη για επένδυση στην τεχνολογία των πραγματικά καθαρών πηγών ενέργειας.