Monday, December 01, 2008

Μετανάστες δεύτερης γενιάς, πολίτες δεύτερης κατηγορίας... [ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/12/2008]

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/12/2008

Η Ελλάδα σίγουρα θα αργήσει να αποκτήσει τον δικό της Ομπάμα. Τουλάχιστον σύμφωνα με τα όσα εισηγείται για τη διευθέτηση της «χρόνιας εκκρεμότητας» για τα παιδιά των μεταναστών το νομοσχέδιο περί... «αναδιοργάνωσης της δημοτικής αστυνομίας», που έφερε στη Βουλή το υπουργείο Εξωτερικών.

Στις 60 σελίδες του υπάρχει μόνο μία σχετική παράγραφος που καταφέρνει να διαχωρίσει τα παιδιά των μεταναστών σε δύο κατηγορίες: αυτά που γεννήθηκαν εδώ και δικαιούνται με ατελείωτους περιοριστικούς όρους όταν ενηλικιωθούν να πάρουν την πενταετή άδεια τού επί μακρόν διαμένοντος. Και όσα μεγάλωσαν εδώ για τα οποία δεν λέει κουβέντα, διαιωνίζοντας ένα πρόβλημα που η πολιτεία αρνείται να αντιμετωπίσει δίκαια. Συνεχίζει να αντιμετωπίζει αυτά τα παιδιά, μιλάμε για περίπου 200.000 άτομα, που μεγαλώνουν και μορφώνονται εδώ ως μετανάστες κι ας μην έχουν φύγει από αυτή τη χώρα, που σε πολλές περιπτώσεις είναι και η μόνη που γνωρίζουν.

Το νομοσχέδιο καταφέρνει ακόμη να αγνοεί το αίτημα για τη χορήγηση της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά που γεννιούνται και μεγαλώνουν στη χώρα μας και το οποίο διατυπώνουν:

**Τα ίδια τα γνωμοδοτικά του όργανα -όπως είναι η Κεντρική Επιτροπή Απλούστευσης Διαδικασιών για το Δημόσιο και το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής.

**Θεσμικοί φορείς όπως ο Συνήγορος του Πολίτη.

* Ολες οι αντιρατσιστικές, μεταναστευτικές και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Φαίνεται ότι η ηγεσία του υπουργείου επέλεξε να κλείσει τα αυτιά της στις εμπεριστατωμένες θέσεις που έχουν διατυπωθεί σχετικά και να κάνει πως δεν βλέπει ότι η χώρα μας είναι ουραγός στο θέμα της πολιτογράφησης στην Ε.Ε.

Η «Ε» αναζήτησε τη γνώμη ανθρώπων που έχουν ασχοληθεί με το θέμα:

Δημήτρης Χριστόπουλος,

πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ

«Το σχέδιο νόμου θα μπορούσε και έπρεπε να είναι πιο ρεαλιστικό και γενναιόδωρο», σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου Δημήτρη Χριστόπουλο: «Ουσιαστικά, χρησιμοποιεί το καθεστώς τού επί μακρόν διαμένοντος για να καλύψει το θέμα της δεύτερης γενιάς, και μάλιστα με εξόχως αυστηρές προϋποθέσεις. Ακόμη και έτσι βέβαια, η προτεινόμενη ρύθμιση θα βοηθήσει πολλούς νέους ανθρώπους που γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Σήμερα, η δεύτερη γενιά μεταναστών, με την ενηλικίωσή της ψάχνει με κάθε τρόπο να βρει διέξοδο εργασίας ή σπουδών για να μπορέσει να παραμείνει εδώ, σε ένα καθεστώς απόλυτης αβεβαιότητας. Το ελληνικό κράτος αποδίδει "κατά παρέκκλιση της διαδικασίας", σε άτομα που έχουν κλείσει δεκαοχτώ χρόνια διαμονής και δώδεκα χρόνια εκπαίδευσης στη χώρα, το καθεστώς που η Ευρωπαϊκή Ενωση δίνει σε ανθρώπους που κατοικούν πέντε ή δέκα χρόνια σε κράτη-μέλη. Η πραγματικότητα όμως φωνάζει. Η Ελλάδα καλείται εμφαντικά να επεξεργαστεί άλλες λύσεις, οι οποίες δεν αντιμετωπίζουν τη δεύτερη γενιά των μεταναστών ως "παρέκκλιση". Μια από αυτές είναι η κτήση της ελληνικής ιθαγένειας για όσους το επιθυμούν. Ο χρόνος πιέζει».

Σόνια Μητραλιά,

μέλος της καμπάνιας «Οχι στον Ρατσισμό από την Κούνια»

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ

«Σκέτη κοροϊδία» χαρακτηρίζει τη διευθέτηση η Σόνια Μητραλιά, μέλος της καμπάνιας «Οχι στον Ρατσισμό από την Κούνια», επειδή «δίνει -και μάλιστα υπό περιοριστικούς όρους- ένα ψίχουλο προκειμένου να παγιώσει για τα επόμενα χρόνια μια κατάσταση που μεταφράζεται στην πεισματική άρνηση να αναγνωρίσει το αυτονόητο. Δηλαδή, το στοιχειώδες δικαίωμα των παιδιών των μεταναστών που γεννήθηκαν και/ή μεγάλωσαν και πήγαν σχολείο στην Ελλάδα να αντιμετωπίζονται από το κράτος όπως οι φίλοι και συμμαθητές τους: ως Ελληνες πολίτες. Αντί να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια στα παιδιά της δεύτερης γενιάς μεταναστών, η περίφημη κυβερνητική διευθέτηση τους παραχωρεί "την ιδιότητα τού επί μακρόν διαμένοντος". Δηλαδή να ανανεώνουν την άδεια παραμονής τους όχι κάθε χρόνο, αλλά πενταετία. Και αυτή όμως η τόσο... "απλόχερη" παραχώρηση δεν γίνεται ούτε σε όλους/ες ούτε άνευ όρων.

Αρκεί η παράθεση μιας πρόσφατης τοποθέτησης (20 Νοεμβρίου) του δεξιότατου -κατά άλλους, "μεταφασίστα"- κυβερνητικού εταίρου τού Σίλβιο Μπερλουσκόνι και προέδρου της ιταλικής Βουλής, Τζιανφράνκο Φίνι, για να καταδειχτεί πόσο υποκριτική, απαρχαιωμένη, υπερσυντηρητική και, κυρίως, κοντόφθαλμη και ρατσιστική είναι η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή. Δήλωσε, λοιπόν, ο κ. Φίνι τα εξής: «"Τα παιδιά των μεταναστών θα είναι οι αυριανοί Ιταλοί" και γι' αυτό "χρειάζεται να τους δώσουμε τα συγκεκριμένα εργαλεία για να γίνουν ισότιμοι πρωταγωνιστές της συλλογικής ζωής"»...

Βασίλης Χρονόπουλος,

πρόεδρος του διαδικτυακού περιοδικού «diavatirio.net»

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ

«Μπορεί να είναι η πρώτη κυβερνητική νομοθετική πρωτοβουλία που δίνει περισσότερα δικαιώματα στη συγκεκριμένη κατηγορία, αλλά δεν αποτελεί ούτε ουσιαστική λύση ούτε βιώσιμη», λέει στην «Ε» ο υπεύθυνος του διαδικτυακού περιοδικού «diavatirio.net» Βασίλης Χρονόπουλος:

«Δεν είναι ουσιαστική λύση γιατί:

- Δεν καλύπτει τον συνολικό αριθμό των παιδιών που ζουν στη χώρα και έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Δεν υπάρχει λογική εξήγηση για τη χορήγηση της ιδιότητας μόνο στα παιδιά των οποίων οι γονείς είναι νόμιμοι στη χώρα. Τι αλλάζει, σε σχέση με τα παιδιά, αν οι γονείς τους δεν έχουν χαρτιά κατά την περίοδο που αυτά ενηλικιώνονται;

- Δεν καλύπτει τα παιδιά που ήρθαν στην Ελλάδα με τους γονείς τους σε μικρή ηλικία και φοίτησαν στην ελληνική εκπαίδευση. Ποια πραγματική διαφορά έχουν αυτά τα παιδιά σε σχέση με τα αδέρφια τους ή τους συμμαθητές τους που πιθανόν να γεννήθηκαν εδώ; Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι γιατί τιμωρούνται; Τα "παιδιά" που γεννήθηκαν πριν από 25 ή 30 χρόνια στην Ελλάδα γιατί εξαιρούνται;

- Δεν δίνει δικαιώματα πολίτη αλλά δικαιώματα μετανάστη.

Ούτε βιώσιμη είναι γιατί δημιουργεί μια νέα κατηγορία κατοίκων της χώρας σε αναλογία με τους μέτοικους της Αρχαίας Αθήνας. Οι επί μακρόν διαμένοντες δεν είναι ούτε πολίτες ούτε μετανάστες (δούλοι). Θα έχουν δικαίωμα να ψηφίζουν στις τοπικές εκλογές αλλά όχι στις εθνικές. Οσο θα περνά ο καιρός ο αριθμός τους θα αυξάνεται και θα έχουμε ουσιαστικά πολίτες τριών ταχυτήτων. Αυτό μάλλον δεν είναι ό,τι καλύτερο για την κοινωνική μας συνοχή... Το μέτρο μπορεί να θεωρηθεί ως θετικό μόνο αν περιλάβει όλα τα παιδιά των μεταναστών που μεγαλώνουν στη χώρα μας και αν προετοιμαστεί η μετάβαση προς την απόκτηση της ιθαγένειας μέσα από ασφαλείς και διαφανείς διαδικασίες».

Μίλτος Παύλου,

από το Εθνικό Παρατηρητήριο του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ

«Αναρωτιέται κανείς πότε επιτέλους η ελληνική πολιτεία θα καταλάβει τις προκλήσεις που βρίσκονται μπροστά της και ώς πότε θα κλοτσάει τις ευκαιρίες για μια νέα δυναμική ελληνική κοινωνία. Η τελευταία είναι "έτοιμη" από καιρό να δεχθεί μια μεταρρύθμιση του δικαίου ιθαγένειας και την ισότιμη συμμετοχή των νέων "μεταναστών", δηλαδή όσων γεννήθηκαν ή μετανάστευσαν ανήλικοι στη χώρα. Σε ποιον μπορεί να συμφέρει ο διαχωρισμός της νέας γενιάς και της νέας εργατικής δύναμης της χώρας σε γηγενείς, μακρά διαμένοντες και... μετανάστες;», επισημαίνει ο Μίλτος Παύλου από το Εθνικό Παρατηρητήριο του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας: «Η ευρωπαϊκή άδεια μακράς διαμονής ήταν μια καλή ευκαιρία για μια εναλλακτική λύση του χρόνιου προβλήματος της μιάμισης και της δεύτερης γενιάς. Η εφαρμογή του μέτρου όμως, όπως (δεν) σχεδιάστηκε, οδηγεί στη μακροπρόθεσμη ακύρωση των θετικών του στοιχείων, ενώ μοιάζει να στέλνει στις καλένδες την τόσο αναγκαία εισαγωγή του δικαίου του εδάφους.

Οι περιοριστικοί όροι απόκτησης της άδειας αυτής από τη 2η γενιά -οι οποίοι είναι τόσο προσφιλείς στον Ελληνα νομοθέτη- δεν θα λύσουν το πρόβλημα, όπως ακριβώς και η περιοριστική νομιμοποίηση που, αποτυγχάνοντας, παρέσυρε στη δίνη της μετανάστες σε απεργία πείνας απελπισίας.

Η μετανάστευση δίνει και ικανοποιεί υποσχέσεις κοσμογονίας: για τη συμβίωση, την ανάπτυξη, τη δημοκρατία των πολιτών και των δικαιωμάτων.

Αλλά για να μπορεί κανείς να διακρίνει και να αδράξει τις ιστορικές της ευκαιρίες χρειάζονται δύο πράγματα: αφ' ενός να μην είναι τυφλωμένος από την άγνοια, την ημιμάθεια και τις προκαταλήψεις και αφ' ετέρου να ξεκινά από το υποκείμενο των δικαιωμάτων ως κέντρο του συλλογισμού του και να καταλήγει στο συλλογικό συμφέρον, δηλαδή υπέρ των κοινωνών σε παραγωγική και ειρηνική συμβίωση και όχι ενός αυθαίρετα προσδιορισμένου εθνικού συμφέροντος των πατριδοκάπηλων και των σφετεριστών του».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/12/2008

No comments: