Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Νομαρχίας Πειραιά [Ta Nea, 29.12.2008]+Σχόλιο

[ 20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ] Η κοινωνία βρίσκεται σε παράκρουση
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΝΩΛΑΣ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008

Το Συμβούλιο της Ευρώπης βράβευσε για τη δράση του το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Νομαρχίας Πειραιά, στις 15 Δεκεμβρίου. «Η κοινωνία δεν βρίσκεται απλά σε κρίση, βρίσκεται σε παράκρουση γι΄ αυτό και πρέπει με κάθε τρόπο να τη βοηθήσουμε», λέει ο νομάρχης Πειραιά κ. Γιάννης Μίχας.
Τι σημαίνει για σας η διάκριση από το Συμβούλιο της Ευρώπης;

Τιμή, μα πάνω απ΄ όλα ευθύνη να σταθούμε ακόμα πιο κοντά στους συμπολίτες μας που βιώνουν το σκληρό πρόσωπο της ζωής.

Με δυο λόγια, τι ακριβώς είναι το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης;

Μια... διαφορετική Πολιτεία, με ανθρώπινο πρόσωπο, που νοιάζεται, προστατεύει, στηρίζει τον άστεγο, τον οικονομικό μετανάστη, τον πολίτη με αναπηρία, το παιδί που ζει και εργάζεται στους δρόμους, τον γονέα.

Πιστεύετε ότι υπάρχει κενό από την πλευρά της Πολιτείας σε ό,τι αφορά την κοινωνική πρόνοια;

Οι έννοιες κοινωνικό κράτος, κράτος πρόνοιας, κοινωνική μέριμνα και φροντίδα έχουν καταντήσει το πιο πικρό ανέκδοτο της δύσκολης εποχής που ζούμε.

Οι ασθενείς κοινωνικές ομάδες στην περιοχή του Πειραιά ολοένα και αυξάνονται τα τελευταία χρόνια. Γιατί;

Το περίφημο κοινωνικό κράτος της κυβέρνησης κάθε άλλο παρά δίπλα στον πολίτη βρίσκεται, κάθε άλλο παρά την αξιοπρεπή διαβίωσή του εξασφαλίζει. Αυτό το γνωρίζουν πλέον και οι πέτρες. Γι΄ αυτό και... ξεσηκώθηκαν.

Πιστεύετε ότι στον Πειραιά τα κοινωνικά προβλήματα είναι εντονότερα σε σχέση με άλλες περιοχές του Λεκανοπεδίου;
Η ακρίβεια, η ανεργία, η ανέχεια, η αβεβαιότητα και η υπερχρέωση είναι διάχυτες παντού.

Έχουμε χάσει πλέον το μέτρο σύγκρισης.

Τι μπορεί, στην πραγματικότητα, να προσφέρει μια νομαρχία σε έναν άστεγο της περιοχής;

Το σημαντικότερο. Τη χαμένη ελπίδα και τη δύναμη να σταθεί ξανά στα πόδια του.

Μονογονεϊκές οικογένειες στην Ελλάδα. Υπάρχει κοινωνική αποδοχή, σε τι βαθμό και τι βήματα πρέπει να γίνουν;

Οι μονογονεϊκές οικογένειες βιώνουν συχνά τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη φτώχεια. Ζητούμενο, συνεπώς, είναι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας κοινωνικά δίκαιης πολιτικής που θα τους βγάλει από το περιθώριο.

Υπάρχει επαρκές επιστημονικό ανθρώπινο δυναμικό για να μπορέσει το δίκτυο να αναπτυχθεί και να προχωρήσει;

Το προσωπικό δεν αρκεί, αλλά υπάρχει η θέληση, υπάρχει η ψυχή.

Οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων πώς υποδέχτηκαν τη δράση του Δικτύου;

Ως έναν δυνατό σύμμαχο στον κοινό μας αγώνα για μια κοινωνία αλληλεγγύης, σεβασμού στον πολίτη και στα στοιχειώδη δικαιώματά του.

Η χρηματοδότησή του επαρκεί και σε τι βαθμό;

Ασφαλώς και δεν επαρκεί, αφού η κρατική χρηματοδότηση είναι μηδενική. Αλλά ευτυχώς η ανθρώπινη αλληλεγγύη δεν μετριέται με ευρώ.

Τα παιδιά των φαναριών εξακολουθούν, δυστυχώς, και βρίσκονται στη θέση τους καθημερινά παρά τη λειτουργία του Δικτύου.
Τα παιδιά των φαναριών θα βρίσκονται στη θέση τους, όσο η Πολιτεία κρατάει το φανάρι στην αμέλεια και την εκμετάλλευσή τους. Όταν παρακολουθεί ως θεατής, είναι ουσιαστικά συνένοχη. Ποια κοινωνική ομάδα θεωρείτε την πιο αδύναμη αυτή την περίοδο; Ποιοι έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη του Δικτύου;

Αναμφίβολα οι άστεγοι συμπολίτες μας που δεν έχουν πού να κοιμηθούν ή να πλυθούν και όλη τους η περιουσία είναι μια κουβέρτα για προσκεφάλι.

Η κοινωνία μας βρίσκεται σε κρίση και σε τι βαθμό;

Η κοινωνία δεν βρίσκεται απλά σε κρίση. Βρίσκεται σε παράκρουση με τόσα που της συμβαίνουν.

Τι μήνυμα έχει λάβει ο νομάρχης Πειραιά από τους μαθητές που διαδηλώνουν στους δρόμους;

Οι νέοι παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Αυτό είναι το μήνυμα για όλους. Επιτέλους ένα φως ελπίδας, μέσα στη βαριά σκιά των ημερών.

Γιατί πιστεύετε ότι διακρίθηκε και βραβεύτηκε το Δίκτυο ανάμεσα σε τόσες άλλες κοινωνικές δράσεις σε όλη την Ευρώπη;

Γιατί μέσα από την οικονομική μας φτώχεια αποδείξαμε ότι μπορούμε να παράγουμε πλούτο αξιών και νοημάτων στην πολιτική ζωή.

Οι πολιτικές σας φιλοδοξίες εξαντλούνται στη θέση του νομάρχη Πειραιά; Θα είστε και πάλι υποψήφιος για την ίδια θέση;
Το μόνο που μπορώ να σας πω με τη βεβαιότητα που μου επιτρέπει το παρόν είναι ότι το μέλλον θα είναι και πάλι «αυτοδιοικητικό».

Το περιβάλλον του Πειραιά θεωρείται εξαιρετικά υποβαθμισμένο...

Κυκλοφοριακό χάος, αποπνικτική ατμόσφαιρα, τραγική υστέρηση σε χώρους πρασίνου. Η λέξη «υποβάθμιση», υποβαθμίζει το μέγεθος της περιβαλλοντικής κρίσης που βιώνει ο Πειραιάς. Το χαμόγελο λείπει αυτές τις γιορτές...

Με τόσα δακρυγόνα, όχι μόνο δεν μπορείς να χαμογελάσεις αλλά ούτε καν να αναπνεύσεις.

Είστε ζωγράφος. Ποιο χρώμα θα κυριαρχούσε εάν ζωγραφίζατε τώρα έναν πίνακα;

Κόκκινο της φωτιάς και πράσινο της ελπίδας.

Έχετε υποδεχθεί τον Πρωθυπουργό στη Νομαρχία Πειραιά όσα χρόνια είστε εκλεγμένος σε αυτή τη θέση;

Ναι, σχεδόν κάθε χρονιά, των Φώτων...

........................................................................

Ειλικρινά δεν ξέρω τι καπνό φουμάρει ο κος Μίχας, αλλά μου άρεσαν αυτά που διάβασα. Και επειδή καμμιά φορά κάποιοι από τους κυβερνώντες κάνουν και κάτι σωστό, καλό είναι να λέμε και κάνα μπράβο. Μέχρι αποδείξεως του εναντίου λοιπόν: Μπράβο κε Μίχα. Και εις ανώτερα!