Τα «ορφανά» του δουλεμπορίου [ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/12/2008]

ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΟΙ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΟΙ ΑΝΗΛΙΚΟΙ ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ * ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Τα «ορφανά» του δουλεμπορίου

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ

«Αφημένα στη μοίρα τους: η συστηματική αποτυχία παροχής προστασίας στα ασυνόδευτα παιδιά μετανάστες στην Ελλάδα», είναι ο εύγλωττος τίτλος στη δεύτερη έκθεση-καταπέλτη σε λιγότερο από ένα μήνα του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που παρουσιάστηκε χθες και τεκμηριώνει άλλη μία μεγάλη κυβερνητική ολιγωρία, η οποία εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς. Είχε προηγηθεί η έκθεση για την αποτυχία του συστήματος παροχής ασύλου.

Συγκεκριμένα, παρ' ότι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι αποτελούν μόλις το 1-2% των αλλοδαπών που έρχονται στη χώρα μας -υπολογίζονται σε περίπου 1.000 για φέτος- κανένας μα κανένας δεν ασχολείται μαζί τους: δεν υπάρχει υπηρεσία καταγραφής, δεν τους παρέχεται ουδεμία προστασία, ενώ ακόμη και οι εισαγγελείς που υποχρεούνται από τον νόμο να έχουν την εποπτεία τους δεν γνωρίζουν τις ευθύνες τους.

Αντιθέτως, συνήθως υποβάλλονται σε κράτηση μέχρι 90 ημερών, κατά παράβαση τόσο του εθνικού όσο και του διεθνούς δικαίου, μπορεί να κακοποιηθούν από λιμενικούς και αστυνομικούς κατά τη σύλληψή τους και κανείς δεν γνωρίζει τι απογίνονται μετά την απελευθέρωσή τους.

Μέχρι και εικονική εκτέλεση από αστυνομικό στην Πάτρα περιέγραψε ένα απ' αυτά στην ερευνήτρια του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και συντάκτρια της έκθεσης, Σιμόν Τρόλερ, η οποία συνάντησε παιδιά έξω από τα κέντρα κράτησης όταν αφέθηκαν ελεύθερα, στις τεράστιες ουρές για την υποβολή ασύλου στην Πέτρου Ράλλη αλλά και στον δρόμο, σε πάρκα και πλατείες όπου περιφέρονται εγκαταλειμμένα, χωρίς καμία βοήθεια από πουθενά, αφημένα στην τύχη τους. Ειδικότερα τα κορίτσια εξαφανίζονται χωρίς κανείς να γνωρίζει τι απογίνονται.

«Με αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα είναι παράδεισος για τους εμπόρους ανθρώπων. Η ελληνική κυβέρνηση ανοίγει έτσι την πόρτα στο οργανωμένο έγκλημα», είπε κατά την παρουσίαση της 111σέλιδης έκθεσης η ερευνήτρια που βασίστηκε σε περισσότερες από 173 συνεντεύξεις εκ των οποίων οι 53 ήταν με ασυνόδευτους ανηλίκους, με κυριότερη χώρα προέλευσης το Αφγανιστάν και τη Σομαλία και ακολούθως Ιράν, Νιγηρία, Κονγκό, Φιλιππίνες, Πακιστάν.

Ακόμη και 10χρονα

Παιδιά ακόμη και 10 χρόνων (22 παιδιά ήταν ηλικίας 10-15 ετών και τα υπόλοιπα 16-17) που βρήκε να εργάζονται σε σκληρές εργασίες, όπως είναι οι οικοδομές και οι αγροτικές δουλειές, με 10-15 ευρώ ημερομίσθιο, να κοιμούνται σε συνωστισμένα άθλια παραπήγματα, για τα οποία πλήρωναν ενοίκιο σε συνθήκες που συνιστούν απειλή για την υγεία και την ασφάλειά τους.

Αναφέρθηκε στις διαρκείς κρούσεις για το πρόβλημα από τον Συνήγορο του Παιδιού και άλλες διεθνείς οργανώσεις τα τελευταία χρόνια για να καταδείξει σε ποιο βαθμό η κυβέρνηση αγνοεί το πρόβλημα: «Ασκούμε κριτική στην Ε.Ε. επειδή δεν φαίνεται διατεθειμένη να μοιραστεί το βάρος που σηκώνει μόνη της η Ελλάδα, αλλά αποτελεί έλλειψη πολιτικής βούλησης όταν η Ελλάδα δεν μπορεί να προστατεύσει ούτε τους πλέον ευάλωτους από τους μετανάστες, τους ασυνόδευτους ανηλίκους που αποτελούν έναν τόσο μικρό αριθμό».

Στην παρουσίαση της έκθεσης παραβρέθηκε από προσωπικό ενδιαφέρον, όπως διευκρίνισε, και η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Θάλεια Δραγώνα.*