Την Κωνσταντίνα την ήθελαν νεκρή...
Της Χριστινας Κοψινη
Εκείνη η βάρδια, στις 22 Δεκεμβρίου, την είχε κουράσει περισσότερο από άλλες. Ισως να έφταιγε η παγωνιά. Στο Μαρούσι η θερμοκρασία είναι ένα - δύο βαθμούς χαμηλότερη από τα Πετράλωνα. Οσο και να κινείσαι, όταν δουλεύεις από τις 5.30 έως τις 11.30 μ. μ. στο σταθμό των ΗΣΑΠ, που μπάζει από παντού, παγώνεις. Αλλά γιατί κλαίγεται; H εταιρεία δεν πρόκειται να τη γυρίσει πρωί. Eδώ, απέλυσαν τη μάνα της και δεν κουράζονται να της στέλνουν εξώδικα. Το τελευταίο ήταν για ένα μήλο που έτρωγε «εν ώρα εργασίας». Θα κάνουν τα πάντα για να την εξαναγκάσουν να φύγει. Και χθες, όταν τους είπε ότι κλέβουν το δώρο των εργαζομένων, γιατί άλλα γράφουν στα χαρτιά τους κι άλλα δίνουν από τα Ταμεία, μόνο που δεν την πέταξαν έξω με τις κλωτσιές.
Αλλιώς φανταζόταν τη ζωή της όταν έπαιρνε το πτυχίο. Αλλιώς ονειρευόταν την Αθήνα όταν περιμένοντας στην ατέλειωτη ουρά της ελληνικής πρεσβείας στη Σόφια με την κνίζκα (βιβλιάριο με τη βαθμολογία των εξετάσεων) στο χέρι προγραμμάτιζε να κατέβει για πρώτη φορά στην Ελλάδα όχι ως εργάτρια, αλλά ως φοιτήτρια. Μήπως, όμως, ήταν καλύτερα όταν δούλευε στο σούπερ μάρκετ; Eυτυχώς, στο Ωνάσειο ήταν όλοι τόσο καλοί με τον Εμανουέλε, τον γιο της. Αλλά, τι θέλει και τα θυμάται;
Tο βλέμμα του Εμανουέλε
Πολύ κρύο αυτό το βράδυ. Ισως να φταίει που ξεσυνήθισε τον βουλγαρικό χειμώνα. Εκλεισε για λίγο τα μάτια. Αχ, ο βουλγαρικός χειμώνας. Μια φευγαλέα εικόνα από το Βελίκο Τέρνοβο και το πανεπιστήμιο όπου σπούδασε Ιστορία. Ειδυλλιακά σοκάκια, πανέμορφα χιονισμένα βουνά. Θυμάται το βλέμμα του Εμανουέλε όταν αντίκρισε για πρώτη φορά χιονισμένη τη Σβέτα Γκορά. Εκεί γεννήθηκε ο γιος της, στην παλιά πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, ανάμεσα στα βουνά. Αλλά του αρέσει και η Σιλίστρα, η πατρίδα της στην όχθη του Δούναβη. Ολα του αρέσουν. Δυστυχώς και οι σοκολάτες και τις ανακαλύπτει σε όποιο σημείο κι αν της κρύψει. Δεν πρέπει να τρώει. Οι γιατροί ήταν κατηγορηματικοί: το παιδί δεν πρέπει να πάρει βάρος.
Ηταν 12 παρά κάτι όταν η 44χρονη Κωνσταντίνα Κούνεβα κατέβηκε στο σταθμό των Πετραλώνων και ανηφόρισε τη Δρυόπων, όπως κάθε βράδυ. Ακόμη κι όταν την προηγουμένη εκμυστηρευόταν στην κυρα-Ελένη, τη μάνα της, ότι «ένας τύπος με μουστάκι» την παρακολουθούσε, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτοί οι δύο άνδρες που έπεσαν μπροστά της λίγο πριν στρίψει στην Τρώων θα άλλαζαν για πάντα τη ζωή της. Δεν είχε πάρει στα σοβαρά τις τηλεφωνικές απειλές το καλοκαίρι.
Η επίθεση κράτησε λίγα λεπτά. Tο βιτριόλι δρα ακαριαία. Ομως αυτοί, για να είναι απόλυτα σίγουροι, της άνοιξαν το στόμα να το πιει. Εφτασε μέχρι τον οισοφάγο. Πάντως, μόλις προχθές, πέντε μέρες μετά τη δολοφονική επίθεση, πήρε η αστυνομία τα ρούχα της από την εντατική του Ευαγγελισμού όπου νοσηλεύεται.
«Με πήραν τηλέφωνο από τον Ευαγγελισμό. Από το 166 έμαθα ότι κάποιοι γείτονες τηλεφώνησαν. Ναι, τους μίλησα. Μου είπαν ότι άκουσαν τις φωνές της. Είδαν τους αφρούς στο πρόσωπό της. Κάποιος έριξε ένα λάστιχο κι άρχισαν να τη βρέχουν. Κι έπειτα, της έριξαν μια κουβέρτα και την πήρε το 166. Ναι, ευτυχώς, οι γείτονες βοήθησαν». Υγρά τα μάτια της κυρίας Ελένης, αλλά δεν στάζουν. Κι αυτά, σαν της Κότσι -έτσι φωνάζει την κόρη της-, γαλανά. Ομορφη γυναίκα. Θα 'λεγες ότι δεν πέρασαν τρεις μήνες από τη μαστεκτομή. Υστερα από 32 χρόνια δουλειάς σε σοσιαλιστικό εργοστάσιο ανταμείφθηκε με σύνταξη 64 λέβα. Γι' αυτό κατέβηκε στην Ελλάδα. Τέσσερα χρόνια παράνομη στις ελιές. «Μετά, με τους παππούδες». Κι έπειτα, καθαρίστρια στους σταθμούς. Μία από τους χιλιάδες αόρατους μετανάστες, δίπλα μας, μέσα στα σπίτια μας. Χριστούγεννα απόγευμα. Το σπίτι στα Πετράλωνα ψηλοτάβανο, κρύο, παλιό. Το παιδί με μια φίλη, ψυχολόγο. Το τηλέφωνο χτυπά αδιάκοπα. Οι γυναίκες από το Παναττικό Σωματείο Καθαριστών, η Βλασία και η Βάσω, κάθε μέρα έξω από την Εντατική. Τολμηρές. «Γράψ' το», μου λένε. «Χίλιες φορές ωρομίσθιες να καθαρίζουμε σκάλες παρά στους εργολάβους». Οι πρώτες συγκεντρώσεις. Κι ένα ερώτημα: ποιος και γιατί θέλησε να τιμωρήσει με μέθοδο μαφίας τη συνδικαλίστρια από τη Βουλγαρία;
«Μάικο, χάιντε ντα ποτσέρπις χόρατα (Μάνα, πήγαινε να κεράσεις τον κόσμο)», ψιθύρισε στο αυτί της κυρία Ελένης η Κωνσταντίνα όταν βρήκε τις αισθήσεις της. Κάποιες αισθήσεις ίσως να μην επανέλθουν ποτέ. Aπώλεια όρασης στο ένα μάτι. Σοβαρός ο κίνδυνος για το άλλο. Κάποιοι μπορεί να είναι ήσυχοι. Ισως να μην ξαναδεί ποτέ τα διπλά βιβλία τους.
Επεισόδια στον Πειραιά
Σοβαρά επεισόδια ξέσπασαν χθες στον Πειραιά κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης διαμαρτυρίας, έξω από τα γραφεία της εταιρείας συνεργείων καθαρισμού στην οποία εργαζόταν η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Ομάδα νεαρών επετέθη σε άνδρες των ΜΑΤ που είχαν παραταχθεί στην οδό Αριστοτέλους, με συνέπεια τον τραυματισμό τεσσάρων αστυνομικών, την απόσπαση ενός κλομπ κι ενός φορητού ασυρμάτου. Η συγκεκριμένη εταιρεία, η οποία έκλεισε για μία εβδομάδα τα γραφεία της, έχει συμβάσεις με τους ΗΣΑΠ και την ΕΒΟ. Ιδιωτικές εταιρείες έχουν αναλάβει εργολαβικά τον καθαρισμό σχεδόν όλων των ΔΕΚΟ.
No comments:
Post a Comment